Cultuurhistorisch Erfgoed
Le Roy tuin
In 1966 vroeg de afdeling Beplantingen van de gemeente Heerenveen tuinkunstenaar Louis le Roy om tezamen een ontwerp te maken voor een één kilometer
lang, smal plantsoen dwars door een recent afgebouwde woonwijk. De in Mildam wonende Le Roy ontwierp een onconventionele groenstrook met
niveauverschillen van puin en een veelheid aan (wilde) plantensoorten, om volgens ecologische principes een proces op gang brengen waarin zowel de
wandelende mens als de natuur hun gang konden gaan. De onderhoudsarme aanpak waarbij geen gif mocht worden gebruikt en afgestorven plantendelen niet
mochten worden verwijderd leverde tal van discussies op. In de praktijk bleek het scheppen van een stukje mininatuur toch bijzonder arbeidsintensief.
Desondanks kreeg Le Roy ook bijval van omwonenden die zelf met hun tuinen gingen experimenteren en heeft zijn aanpak geleid tot een bredere discussie
bij groendiensten over het gebruik van gif en het onderhoud van bermbeplanting. Eveneens werd en wordt het plantsoen gebruikt voor wandelingen,
excursies en exposities van beeldhouwwerk.
Locatie
Het plantsoen is een langgerekte
structuur die onderdeel uitmaakt van een naoorlogse planmatige uitbreiding, ten zuidwesten van de kern Heerenveen. Deze wijk is opgebouwd met
typische naoorlogse stedenbouwkundige uitgangspunten: de bebouwing is gegroepeerd in ‘stempels’ en gesitueerd rond een centrale groenzone. Het
plantsoen is in samenhang met de ernaast liggende brede groene noord-zuid lopende laan, de Europalaan/President Kennedylaan, het belangrijkste
structurerende element in de wijk.
Bouwvolume
Strakke groenstrook van 1 kilometer
lengte en 20 meter breedte. Daarbinnen een variëteit aan niveauverschillen, gecreëerd door puin (onder andere afkomstig van de in 1969 gesloopte
Kruiskerk) en veel wilde planten. Verschillende, organisch ontstane milieus en gradiënten, met daar tussendoor slingerpaden.
Waardering
Cultuurhistorische waarde: Van waarde als belangrijk onderdeel van de cultuurgeschiedenis van Heerenveen als representatief voorbeeld van de
cultuurverandering in de toen gangbaar zijnde plantsoenaanleg.
Stedenbouwkundige waarde: Het park is van stedenbouwkundige waarde als een één kilometer lange groene verbindingsroute van het aan het bosrijke
Oranjewoud grenzende wandel- en recreatiepark aan de Hoflaan tot aan het centrum van Heerenveen. Tevens fungeert het park als visuele scheiding
tussen de buurten ten oosten en ten westen van de Europalaan/President Kennedylaan.
Architectuurhistorische waarde: Het plantsoen is van waarde als reactie op de toen gebruikelijke naoorlogse tuin- en landschapsarchitectuur, die
zich conformeerde naar de strakke, sobere architectuur van de woonblokken in deze wijken. Van waarde: de vrije vormprincipes, kleinschaligheid en
het wilde karakter van de invulling ervan. Bijzonder is het zeer uitgebreide sortiment, met duizenden inheemse en uitheemse boom-, heester-, en
plantsoorten. Het plantsoen is tevens van waarde als onderdeel van het oeuvre van tuinarchitect Le Roy.
Gaafheid en herkenbaarheid: Door de dynamiek van organische groei is het niet de bedoeling dat het plantsoen hetzelfde is als bij de aanleg;
wel is de strakke groenstrook nog gaaf en komen de principes van Le Roy goed tot hun recht, zodat het plantsoen een herkenbare eenheid is.
Zeldzaamheid: Het plantsoen is van bijzondere typologische waarde door zijn onconventionele aanleg en als nog gaaf en herkenbaar voorbeeld van
een groenstrook aangelegd door tuinarchitect Le Roy. Het plantsoen krijgt, evenals de ecokathedraal van Le Roy in Mildam, nog steeds aandacht in de
binnen- en buitenlandse pers.
Bron: Erfgoednota Gemeente Heerenveen
Terug naar Monumenten.
